روز به روز تعداد شرکت‌هایی که مرخصی پریود را به رسمیت شناخته و از آن استفاده می‌کنند افزایش می‌یابد. با این حال برخی از منتقدان این طرح هنوز در مورد مفید بودن آن تردید دارند.
در اوایل سال ۲۰۲۰، جسیکا که یک سردبیر ۲۸ ساله در نیویورک بود، تنها سه ماه پس از شروع کار جدیدش، در محل کارش بیهوش شد. اعضای تیمش می‌دانستند که او احتمالاً آن روز پریود خواهد شد و احتمالاً متحمل درد نیز می‌شود. اما به دلیل اینکه تعداد افراد تیم کم بود، او می‌بایست باید برای فیلم‌برداری در محل کار حاضر می‌شد.
با این حال، اعضای تیم به دلیل اینکه فکر نمی‌کردند پریود بیماری محسوب شود، برای جسیکا درخواست مرخصی بیماری نکردند.
به همین دلیل وقتی که حس درد و گرفتگی شدید در ناحیه شکم و کمر جسیکا شروع شد، او یک قرص ایبوپروفن خورد و سعی کرد به کار بازگردد. اما پس از گذشت ۱۵ دقیقه، بدن او سنگین شد، علایمش شدت یافت و احساس ضعف کرد. جسیکا در وصف شرایط آن روز گفت : «چشمانم سیاهی می‌رفت، دیدم تار شده بود و من واقعاً نمی‌توانستم به هیچ چیزی واکنش دهم.» همکاران جسیکا به او کمک کردند تا روی یک کاناپه به حالت جنینی دراز بکشند تا اینکه یک مأمور بهداشت و ایمنی که از آنجا عبور می‌کرد او را با آمبولانس به بیمارستان فرستاد.
جسیکا آمبولانس نمی‌خواست یا حتی شاید نیازی به آن نداشت. او فقط می‌خواست به خانه برود و دراز بکشد. همکاران جسیکا می‌گویند که اگر او از حق حمایت کارفرما برخوردار بود، وقتی درد می‌کشید راحت‌تر می‌توانست مرخصی بگیرد و یا حتی می‌توانست از خانه کار کند.
برخی شرکت‌ها این مزیت را برای کارمندان خود قائل می‌شوند و به آن “مرخصی پریود” می‌گویند. این مرخصی به کارمندانی که پریود دردناک داشته یا علائم یائسگی آزاردهنده دارند تعلق می‌گیرد. این مرخصی علاوه بر مرخصی استعلاجی یا مرخصی فدرالی با حقوق بوده و به فرد اجازه می‌دهد تعداد روزهای معینی در سال مرخصی با حقوق به صورت دورکاری کار کنند.
تقریبا یک قرن است که مرخصی پریود به اشکال مختلف در سرتاسر جهان وجود داشته است: اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۲۲، ژاپن در سال ۱۹۴۷ و اندونزی در سال ۱۹۴۸ آن را به عنوان یک سیاست ملی معرفی کردند. اما هنوز در بسیاری از اقتصادهای بزرگ جهانی، از جمله ایالات متحده، که جسیکا آنجا زندگی می‌کند چنین سیاست ملی‌ای وجود ندارد. با این حال، جنبشی که تأییدکننده اهمیت چنین مرخصی‌ای است در حال رشد است، چرا که بسیاری از شرکت‌هادر سراسر جهان شروع به بیان مزایای این مرخصی برای زنان کرده‌اند.
اگر این نوع مرخصی به طور گسترده تعریف شود، زنان می‌توانند زمانی که نیاز دارند استراحت کرده و در نتیجه در محل کار شادتر، پربازده‌تر بوده و زمانی که در محل کار هستند راحت‌تر باشند. با این حال از زمانی که ایده مرخصی پریود در سطح جهانی مطرح شده است، برخی از منتقدان گفته‌اند که این مزیت ناعادلانه بوده و یا ممکن است سبب شود که فرد پریود بیش از پیش تحقیر شود. آیا مرخصی پریود به کارگرانی که با هر ماه با پریود مشکل داشته اما نمی‌توانند مرخصی بگیرند، کمک می‌کند یا مانعی بر سر راه آن‌هاست؟
علائم پریود از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در حالی که برخی از زنان در طول دوره ماهیانه خود به راحتی سفر می‌کنند، برخی دیگر (خصوصا آن‌هایی که مشکلاتی چون اندومتریوز یا اختلال نارسایی پیش از پریود (PMD) دارند) عوارض جانبی متعددی را نشان می‌دهند. این علائم اغلب شامل گرفتگی عضلات، کمردرد و میگرن بوده و محققان می‌گویند که این‌ها شایع‌ترین علل درد زنان در سنین باروری هستند..
اکثر زنان با وجود درد سعی می‌کنند سر کار بروند. گابریل گولدینگ، مدرس ارشد در دانشکده حقوق آدلاید استرالیا می‌گوید: به این دلیل که این زنان می‌ترسند در انجام وظایف خود ضعیف یا ناتوان به نظر برسند، تمایلی به گفتن علائم آزاردهنده پریود خود برای رئیسشان نشان نمی‌دهند.
نتایج یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۱ که در Victorian Women’s Trust and Circle In (واحد منابع انسانی شرکت نرم‌افزاری مستقر در ملبورن استرالیا) منتشر شد نشان داد که ۷۰ درصد از ۷۰۰ شرکت‌کننده در مصاحبه راحت نبودند تا با مدیران خود در مورد علائم یائسگی (که غالبا شامل پریودهایی با خونریزی زیاد است) و کارکردن هم‌زمان با این علائم آزاردهنده صحبت کنند. ۸۳ درصد از این افراد اذعان داشتند که این شرایط روی نتیجه کار آن‌ها تأثیر منفی گذاشته است. گلدینگ همچنین گفت: با وجود نبود مرخصی پریود و اثرات سهمگینی که پریود روی اغلب زنان دارد، این افراد مجبورند سلامت جسمی و روانی خود را نادیده گرفته و سر کار بروند.
بر اساس نظرسنجی دانشگاه Radboud که در سال ۲۰۱۹ از ۳۲۷۴۸ زن ساکن هلند انجام شد، کارکردن همراه با درد برای کارفرما نیز مضر است، چرا که حضور سر کار حین بیماری به طور متوسط سالانه به ازای هر فرد سبب ۹ روز کاهش بهره‌وری می‌شود. محققانی که این بررسی را انجام دادند می‌گویند که موضوع پریود، باید به عنوان یکی از مشکلات محل کار مطرح شود.
کلویی کولدول، نویسنده کتاب خاطرات پریود «ناحیه سرخ: یک داستان عاشقانه»، می‌گوید که او در دهه ۲۰ جهت پرداخت هزینه تحصیلات بلندمدت خود شغل تنش‌زای باریستا و پیشخدمتی را انتخاب کرد که این باعث شد خشم، اضطراب و عصبانیت و دل‌درد هولناکی که هر ماه تجربه می‌کرد برای او تبدیل به یک چیز روتین شود. اما پس از چند بار غش‌کردن در سال ۲۰۱۷ بود، که پزشک سرانجام تشخیص داد او مبتلا به PMDD (نوع شدید سندرم پیش از پریود) بوده و پس از آن بود که توانست درمان پزشکی مناسب خود را دریافت کند.
کولدول نیویورکی که اکنون ۳۶ سال دارد، معتقد است که فرهنگ شلوغ و شتابناک آمریکایی باعث می‌شود که کارمندان نیازهای خود را سرکوب کنند. او می‌گوید: از ما انتظار می‌رود وقتی که به معنای واقعی کلمه در حال خونریزی هستیم، بدون کمک کسی سر کار برویم و به تنهایی از عهده همه چیز بر بیایم.
به گفته گلدینگ، وجود سیاستی مانند مرخصی پریود به کارمندانی مانند کولدول (که درد و رنج خود را انکار یا پنهان می‌کنند)، به کارفرما اجازه می‌دهد به صورت رسمی به آن‌ها اجازه استراحت دهد.
احساس احترام عمیق
این سیاست در برخی کشورهایی که قبلا به طور سنتی از کارکنان پریود خود حمایت نمی‌کردند، در حال گسترش است. استرالیا از جمله کشورهایی است که این سیاست را در اولویت خود قرار داده است. البته اجرای این سیاست در استرالیا تا حدی به دلیل ضرورت‌های پیش آمده بود. از آنجایی که بازار کار استرالیا به دلیل پاندمی کرونا کوچک شده بود، مشاغل همگانی به دنبال راهی بودند تا کارمندان مستعد خود را از دست ندهند و مرخصی پریود دلیل خوبی بود تا بتواند کارمندان را به شرکت وفادار نگه داشته و مشارکت آن‌ها را تضمین کنند.
ماری کروک (مدیر اجرایی مؤسسه زنان ویکتوریا در ملبورن) می‌گوید، افزایش علاقه کارفرما و کارمند به مرخصی پریود به دلیل تغییرات فرهنگی گسترده در مورد سلامت باروری (که از قبل از پاندمی شروع شده بود) نیز بوده است. به عنوان مثال، محصولات مرتبط با پریود از ژانویه ۲۰۱۹ از مالیات کالا و خدمات این کشور (GST) معاف شدهاند. علاوه بر این، برخی از مدارس دولتی نیز برای کاهش غیبت دانش‌آموزان دختر، پد و تامپون رایگان در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند و دولت فدرال نیز به تازگی طی یک برنامه اقدام ملی، ۵۸ میلیون دلار استرالیا (۳۳ میلیون پوند؛ ۴/۴۲ میلیون دلار) را برای گسترش درمان اندومتریوز اختصاص داده است.
کروکس در آژانس برابری جنسیتی خود در سال ۲۰۱۶ ، دوازده روز مرخصی برای پریود و یائسگی اختصاص داد. سال قبل از آن، یعنی سال ۲۰۱۵، پس از انجام یک نظرسنجی از حدود ۳۵۰۰ نفر که پریود می‌شدند، مشخص شد که مهم‌ترین دغدغه پاسخ‌دهندگان (۵۸٪) یافتن زمانی برای استراحت است. پس از آن، این سازمان همراه با دیگر منابع، یک الگوی مرخصی پریود را منتشر کرد تا به دیگران در سایر بخش‌ها نیز کمک کند تا این رویه را دنبال کنند (از جمله این بخش‌ها Australian Diver Accreditation Scheme و صندوق Future Super بود). کروکس می‌گوید تعداد درخواست‌هایی که شرکتTrust جهت اجرای مرخصی دوره‌ای دریافت کرده به شدت افزایش یافته است.
لوسی، یک مدیر ارتباطات ۲۸ ساله از ملبورن، در ماه می ۲۰۲۱ پس از پیوستن به سازمانی که در آن مرخصی پریود اجرا می‌شد، مزایای این مرخصی را از نزدیک تجربه کرد. اگرچه که لوسی هر ماه به این مرخصی نیاز ندارد اما چند باری در اولین روز پریود خود و زمانی که دچار درد، خستگی، حملات افسردگی و عدم تمرکز شده بود از آن استفاده کرد.
او می‌گوید: طرح کارفرمای او که شامل روزهای کاری منعطف و ۱۲ روز مرخصی اضافی با حقوق در سال است سبب ایجاد نوعی فرهنگ “اعتماد و حسن‌نیت” در شرکت شده است. این فرضیه که “شما بدن، نیازها و زندگی خود را بهتر می‌شناسید” باعث شده است که فرد زمان کافی مورد نیاز برای ریکاوری داشته باشد.
داشتن مرخصی پریود همچنین به لوسی انگیزه داده است تا در ساعت کاری بیشتر کار کرده و از شرکت خود پیش دیگران تعریف کند. او می‌گوید فشار کاری شغل‌های قبلی‌اش به اندازه سربازی او را تحت فشار قرار می‌داد، اما اکنون لوسی احساس می‌کند که «عمیقاً مورد احترام قرار گرفته است، نه به خاطر اینکه یک کارمند است و کار می‌کند، بلکه به عنوان یک انسان».
کارفرمایان نیز می‌گویند از مرخصی پریود برای آن‌ها مزایایی نیز داشته است. کریستی چانگ، مدیر عامل شرکت Modibodi (یک شرکت لباس زیر مستقر در Balmain استرالیا) از زمانی که ۱۰ روز مرخصی پریود با حقوق را برای کارکنان خود در ماه می سال گذشته اجرا کرد تا به امروز به هیچ عنوان پشیمان نشده است. او می‌گوید اعتماد بین مدیران و کارگران افزایش یافته است، کارمندان مولدتر از قبل به نظر می‌رسند و این باعث شده که Modibodi به مکانی جذاب برای کار تبدیل شود. او می‌گوید: با حمایت از زنان با این سیاست‌ها، به آن‌ها قدرت می‌دهید تا واقعاً بخواهند در محل کار حضور داشته و بهترین عملکرد خود را ارائه دهند.
مرخصی پریود عمدتا گران و هزینه‌بر تلقی می‌شود، با این حال، منتقدان این طرح می‌گویند، هزینه‌ای که کارفرما هنگام پرداخت حقوق به افراد در حال مرخصی پریود متحمل می‌شود باعث می‌شود که برخی از کارفرماها این طرح را نپذیرند. با این حال، ماریان برد (استاد روابط جنسیت و شغل در دانشکده بازرگانی دانشگاه سیدنی) می‌گوید که شرکت‌ها احتمالاً در عوض اجرای این سیاست، هزینه جبرانی دریافت خواهند کرد. اگر شرکت خدمات درستی ارائه دهد، بهره‌وری، تعهد و وفاداری زنان افزایش یافته و مزایای بسیاری برای شرکت به همراه خواهد داشت.
کروکس می‌گوید هرگونه بار مالی برای Victorian Women’s Trust ارزشش را دارد. بیشتر از پنج سال است که او در شرکت خود مرخصی پریود را اجرا کرده و به طور متوسط هر کارمند سالانه شش روز مرخصی دریافت کرده است. هدف Trust توانمندسازی زنان است، اما این کار مزایایی نیز داشته است: به عقیده او، کارفرمایانی که محل کار بهتری برای زنان ایجاد می‌کنند نسبت به آن‌هایی که این کار را نمی‌کنند متمایز خواهند شد.
شاید خواندن این مقاله هم برایتان جذاب باشد: سندروم ایمپاستر چیست و چگونه زنان را از پیشرفت شغلی باز میدارد؟
مشکلات مرخصی پریود
با این حال، حتی با وجود شتاب فزاینده اجرای مرخصی پریود در بسیاری از شرکت‌ها، این سیاست هنوز پیچیده بوده و افراد زیادی به موثر بودن آن شک دارند. به‌ویژه، برخی از منتقدان نگران هستند که مرخصی پریود سبب کاهش تابوی پریود و افزایش تجربه کارکنان شده و مانع از برابری جنسیتی در محل کار شود، زیرا با کارمندانی که عادت ماهانه دارند متفاوت رفتار می‌شود.
گلدینگ می‌گوید: این ماهیت بدن زنان ممکن است سبب شود که کلیشه‌های قدیمی (مبنی بر اینکه شایستگی و قابلیت اعتماد کارمندان زن کمتر بوده و آن‌ها در دوران پریود نمی‌توانند کار کنند) مطرح شوند. این در حالی است که چنین چیزی واقعیتی کاملاً فراگیر نیست و در تمامی زنان رخ نمی‌دهد.
همچنین ملیسا دابمن (روانشناس سازمانی و نویسنده کتاب “بله، شما می‌توانید درباره سلامت روان خود در محل کار صحبت کنید” نگران است که اگر زنان در مورد علائم پریود خود در شرکت صحبت کنند، ممکن است به نظر بیش از حد “احساساتی” بیایند حتی اگر این نوع حساسیت ویژگی خوبی برای یک رهبر باشد.
گولدینگ با استناد به موارد تاریخی در سراسر جهان مانند ژاپن، (که میزان درک آن‌ها از این مساله پایین است)، اشاره می‌کند و می‌گوید حتی اگر سیاست‌های مرخصی پریود اجرا شود، کارمندان باید احساس کنند که در فرهنگ آن محیط می‌توانند از آن استفاده کنند. او می‌گوید حتی آن‌هایی که مشمول این مرخصی می‌شوند ممکن است به دلیل شرم ناشی از پریود، یا اینکه این مرخصی ممکن است شغل آن‌ها را با مشکل مواجه کند، از مرخصی گرفتن اجتناب کنند؛ مگر اینکه احساس کنند کارفرما واقعاً از آن‌ها حمایت می‌کنند. برد می‌گوید این موضوع شامل رؤسای شرکت، به‌ویژه آن‌هایی که در صنایع مردانه هستند نیز می‌شود و آن‌ها باید هم با حرف و هم در عمل موافقت خود را با آن نشان دهند. کارمندانی مانند لوسی نیز که این مرخصی را گرفته‌اند باید آشکارا درباره تجربیات خود صحبت کرده و نشان دهند که این سیاست‌ها کارامد بوده و باید مورد استفاده قرار گیرند.
گسترش دورکاری نیز ممکن است در میزان تمایل یا عدم تمایل یک کارمند برای اتخاذ این سیاست (حتی در محیطی که احساس می‌کند حمایت می‌شود) نیز نقش داشته باشد. گولدینگ می‌افزاید: زنان ممکن است به جای مرخصی یک روزه تصمیم بگیرند از خانه به کار خود ادامه داده و به رؤسای بالاتر خود راجع به پریود چیزی نگویند.
اگرچه این سیاست‌ها ممکن است به نفع کارمندانی باشد که تصمیم به استفاده از آن را دارند، مزایای شرکتی (مانند مرخصی با حقوق پریود یا امکان دورکاری) در تمام جهان ارائه نمی‌شود. کارمندان خدماتی که پریودهای شدید دارند و مجبورند تمام روز سر پا کار کنند، مجبور هستند بین یک روز مرخصی گرفتن و چک حقوقی خود یکی را انتخاب کنند. گلدینگ معتقد است که این نابرابری باید به صورت سیستمی برطرف شود: «حق مرخصی پریود با حقوق، که به صورت قانون لازم‌الاجرا می‌شود، به این معنی است که زنان با هر پیشینه اجتماعی-اقتصادی امکان مرخصی گرفتن خواهند داشت.
این زندگی می‌توانست جور دیگری باشد
علیرغم مشکلاتی که باعث می‌شوند مرخصی پریود پیچیده باشد، برد معتقد است اگر کارفرمایان نتوانند خود را با این موضوع سازگار کنند، کارکنانی که پریود با علائم ناتوان‌کننده خاص دارند ممکن است از بازار کار خارج شوند.
به‌عنوان مثال، طبق مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۱ توسط UK’s Standard Chartered Bank منتشر شد، احتمال بیشتری دارد کارکنانی که یائسه می‌شوند شغل خود را ترک کنند. این گزارش نشان داد که ۲۵ درصد از ۲۴۰۰ شرکت‌کننده اعلام داشتند که علائم یائسگی، همراه با عدم آگاهی و حمایت کارفرما و همکاران باعث شده است که تمایل بیشتری برای ترک شغل خود داشته باشند. ۲۲ درصد دیگر نیز گفتند که همین عوامل باعث می‌شود که تصمیم بگیرند به طور کلی بازنشسته شوند.
اگرچه گلدینگ نگرانی‌های مربوط به برابری جنسیتی را مشروع می‌داند؛ اما احساس می‌کند که این روند (که به گفته او انگیزه آن در استرالیا و سراسر جهان افزایش یافته است)، نتایج مثبت بیشتری را نیز به همراه خواهد داشت. او می‌گوید حتی اگر سیاست‌های مرخصی پریود در سطح فدرال مطرح نشوند باز هم خوبی‌های آن بیشتر از بدی‌هایش خواهد بود.
کروکس با افزایش سیاست‌های داوطلبانه مرخصی پریود در شرکت‌ها موافق است. اقداماتی مانند آنچه که در استرالیا انجام می‌شود، می‌تواند اثرات مثبتی در مقیاس جهانی نیز داشته باشد. او می‌گوید که این امر به ویژه برای کارمندان نسل هزاره و نسل Z (که نسبت به نسل‌های پیشین خود صریح‌تر هستند) و کسب‌و‌کارهایی که با کمبود نیروی کار مواجه هستند (و به دنبال سیاست‌هایی برای جذب و حفظ کارکنان زن باهوش و جوان هستند) اهمیت دارد.
همانند جسی، کولدول در نیویورک نیز نمی‌تواند مرخصی پریود با حقوق در محل کارش داشته باشد. او می‌گوید: فکر می‌کنم اگر خیلی زودتر یاد می‌گرفتم که از خودم مراقبت کنم و مجبور نبودم عملکرد بدنم را انکار کنم، می‌توانستم طرز فکرم را در مورد خودم متحول کنم و زندگی متفاوتی داشته باشم.
منبع: bbc.com
به نظرم اهمیت این مساله مخصوصا برای کسانی هست که درد شدیدی جسمی دارند، من سالها هر ماه یکی دو روز درد زیاد داشتم و دارم حتما باید سرم بزنم و… واقعا برای من مثل یک درد زایمان بوده و هست، شنیدم از سالیاندور این قانون در صدا وسیما وجود داشته البته جدیدا رو نمی دونم.
قدری تحقیق اجتماعی و بیولوژیک در خصوص زنان نژاده ایرانی خودمان انجام بدهید و ببینید که چه مسئولیت های سنگینی دانشته اند از خانه بچه اوری ، زایش ، نگهداری شامل ( خوراک و تیماری ، اشپزی ،مدیریت خانوه و خانواده ،دامداری و دامپروری، باغداری و ده ها کار دیگر) نه میز داشتند و نه چای و قهوه گرم ، مستر گوگل و لینکدین و هوش مصنوعی… ،درست است خانم ها در این ایام باید مراقبت بهداشتی و درمانی از قبل اندیشیده شده داشته باشند ولی اینگوه که شما موضوع را منعکس نموده اید نیست .چشم بسته مقالات خارجی ها را ترجمه نکنید و وقت ، ذهن خواننده رو نگیرید