استعفا دادن، اصلا پدیده‌ی غم‌باری نیست! راستش را بخواهید، هیچ‌کس -حتی موسسین یک سازمان- الزاما نباید تا همیشه در یک محل مشغول به‌کار باشند. محیط کار تا زمانی جذاب است که بتواند به رشد ما کمک کنید و توامان، ما تا زمانی برای سازمان مفیدیم که بتوانیم ارزشی به آن بی‌افزاییم.
زمان استعفا برای هر شخص متفات است طبعا عوامل متفاوتی، آدم‌ها را به این سمت سوق می‌دهد. اما موقعیت‌های زیر، احتمالا نقاطی هستند که می‌توانید به استعفا دادن فکر کنید و درباره‌اش دقیق‌تر شوید.
کارتان را دوست ندارید
اگر در سال‌های آغازین مسیر شغلی تان هستید و پس از مدتی دریافتید که شغلی که به آن مشغولید، حرفه‌ی مطلوب و مناسبی برای‌تان نیست، شاید بد نباشد که به تغییر مسیر فکر کنید. فرمول رسیدن به پاسخ این سوال که «آیا این شغل برای من مناسب است؟» آن‌قدر ها که به نظر می‌رسد، ساده نیست.
بد نیست که با چند دوست مجرب‌تر از خودتان مشورت کنید و از ایشان بخواهید که به شما کمک کنند. اما لازم است که در اولین فرصتی که می‌توانید، درباره‌ی آینده شغلی و مسیر حرفه‌ای‌تان تصمیم می‌گیرید و خود را در موقعیتی اشتباه نگه ندارید.
چیز تازه‌ای یاد نمی‌گیرید
ما بخش عمده‌ی روزمان را در محل کار سپری می‌کنیم. اگر محیط کار و شغلی که به آن مشغولید، موقعیت و امکان یادگیری را برای‌تان فراهم نمی‌کند، احتمالا خیلی زود به فرسودگی شغلی دچار خواهید شد. امکان یادگیری، همواره چالش ایجاد می‌کند و همین چالش‌های ریز و درشت است که کمک می‌کند رضایت‌مندی شغلی را تجربه کنیم.
اگر احساس درجا زدن دارید و طی ماه‌های گذشته هیچ کار جدیدی نکردید و به اموری روتین و بدون یادگیری مشغولید، باید یک فکری به حالش بکنید. البته، در این موقعیت، قطعا اولین گزینه استعفا دادن نیست و لازم است در این خصوص با مدیران خود گفت‌وگو کنید. گاهی، تنها با طرح موضوع می‌توانید تغییراتی در شغل و مسئولیت‌ها ایجاد کنید.
امکان رشد برای‌تان فراهم نیست
رشد طولی و عرضی، خصیصه‌ی دیگری‌ست که باید در موقعیت شغلی خود تجربه کنید. اینکه مسیر رشد حرفه‌ای برای‌تان فراهم نباشد، از جایی از زمان به بعد شما را فرسوده می‌کند. شما محق هستید که افزایش درآمد و موقعیت کاری را تجربه کنید. اگر سازمانی که در آن مشغولید، سقفی برای پیشرفت دارد، باید به استعفا دادن فکر کنید.
همچون گزینه‌ی قبل، گفتگو با مدیران مجموعه می‌تواند گره این مساله را بگشاید. اما اگر نتیجه‌ای حاصل نشد، به فکر تغییر محل کارتان باشید.
از حقوق اولیه‌ی کار برخوردار نیستید
بیمه تامین اجتماعی، برخورداری از مرخصی استحقاقی و استعلاجی و همچنین پرداخت عیدی و سنوات «قانونا» جزء وظایف و مسئولیت‌های همه‌ی شرکت‌هاست. این موارد و برخی دیگر، حقوق اولیه‌ی شما در کار است که باید تمام و کمال در اختیارتان قرار گیرد.
اگر سازمان محل کارتان از پرداخت این حقوق سرباز می‌زند و یا آن‌ها را در قالب «امتیاز» ارائه می‌کند، باید مسئول مربوطه را به مطالعه‌ی دوباره‌ی قوانین دعوت کنید!
محیط کاری سالمی ندارید
این خواسته‌ی زیادی نیست که بخواهیم در فضایی اخلاقی و انسانی کار کنیم. اگر به هر علت، در محیط کاری‌تان استانداردهای اولیه‌ی اخلاقی و حرفه‌ای رعایت نمی‌شود، بی‌شک زمان استعفا و یا حداقل تامل بر آن برای‌تان فرا رسیده است.
مقوله‌ی اخلاق حرفه‌ای و سلامت محیط کار، پارامترهای متنوعی دارد. اما در خلاصه‌ترین حالت ممکن، عنایت به کرامت انسانی و برخورداری از محیطی که در آن احترام متفابل یک شرط است، الزام‌های نخستین یک محیط کاری سالم است.
از شما قدردانی نمی‌شود
همه‌ی ما نیاز داریم که ماحصل کارمان مورد توجه واقع شود و بدانیم که زحمت و تخصص‌مان، اثرگذار است. یکی از وظایف هر رهبر و مدیری آن است که دستاوردها، تلاش‌ها و ممارست‌های ما را ببیند و در زمان درست از آن‌ها قدردانی کند.
اگر در سازمانی کار می‌کنید که مدیرتان تنها زمانی‌که کاری را به اشتباه انجام می‌دهید سروکله‌اش پیدا می‌شود و عمده‌ی تعامل‌اش با شما صرف بیان ایرادهای‌تان می‌شود، دیر یا زود، انگیزه‌تان را از دست خواهید داد و اثربخشی‌تان افول می‌کند.
امنیت شغلی ندارید
امنیت شغلی به طور کلی بدان معناست که بتوانید روی درآمد و استمرار شغل -و طبعا فعالیت محل کارتان- حساب باز کنید. هرچند این مساله، متاسفانه، تابعی از شرایط کلی اجتماع است و بنا به متغیرهای محیطی دستخوش تغییر می‌شود، اما با این‌حال باید تا حدی بتوانید از ثبات محیط کارتان اطمینان داشته باشید.
اگر در شرکتی مشغول به‌کارید که آتیه‌ی آن چندان قابل پیش‌بینی نیست و وابستگی بالایی به جریان درآمدی‌تان دارید، گزینه‌های جایگزین را در نظر بگیرید.
زمان استعفا الزاما امروز نیست!
همه‌ی آن‌چه پیش از این عنوان شد، صرفا توصیف موقعیت‌هایی‌ست که در آن‌ها «شاید» باید به استعفا دادن فکر کنید. اما طبعا، هیچ‌کدام دلیلی کافی و قطعی برای این اقدام نیست. بسیاری از مسائل، با گفت‌وگو قابل حل‌اند و تنها در شرایطی که به این قطعیت رسیدید که حل مشکلات و یا بهبود محیط امکان‌پذیر نیست، گزینه‌ی استعفا را به عنوان یک انتخاب قطعی بررس کنید.
ما پیش‌تر در مقاله‌ای مجزا درباره‌ی فرایند استعفا دادن مفصلا نوشته‌ایم. بد نیست نگاهی به آن نوشته نیز بی‌اندازید.
