پادکست هاگیرواگیر یک تجربه‌ی متفاوت از پادکست شنیدن برای‌تان می‌سازد. شیوه‌ای تازه از گفتگو را تجربه می کنید، موسیقی می‌شنوید و به موضوعات مختلف، گاهی، به شکلی متفاوت نگاه می‌کنید. هاگیرواگیر یک تجربه‌ی خوشایند شنیداری پدید می‌آرد که مشابه‌اش کمتر یافت می‌شود. پیش‌تر هاگیرواگیر را در فهرست پادکست های فارسی معرفی کرده بودیم و حالا توضیح کامل‌تری از آن‌را اینجا بخوانید.
آن‌چه در ادامه می‌آید، برداشتی از پادکست هاگیرواگیر است و دعوتی برای شنیدن‌اش. در مجله پادکست پادگیر، هرازگاهی به معرفی پادکست‌های دیگر خواهیم پرداخت. امید داریم که بتوانیم به رشد جامعه مخاطبان پادکست و معرفی هرچه بهتر پادکست‌های شنیدنی کمک کنیم.
این چند نفر
هاگیرواگیر یک پادکست گفتگو محور است و در آن محمدرضا ماندنی، سیاوش صفاریان پور و پژمان نوروزی حول موضوعات، رخدادها و موقعیت‌های مختلف گپ می‌زنند. اگر یکی-دو قسمت هاگیرواگیر را بشنوید، در می‌یابید که نه تنها سناریویی از پیش تعریف شده برای گفت‌وگو در کار نیست که حتی در برخی از اپیزودها، این‌طور به نظر می‌رسد که موضوعی مشخص و قطعی هم تعریف نشده است.
آن‌چه ملاک و مبناست، حضور و معاشرت این چند نفر با یکدیگر است. گویی که در کافه‌ای نشسته‌اند و بناست دیداری تازه کنند. همان‌قدر که طرح موضوع در گعده‌های دوستانه بلامعناست، در هاگیرواگیر هم «محتوا» وابسته به موضوع نیست و می‌تواند از هرجایی آغاز و به هرجایی ختم گردد.
همچنین بخوانید: چگونه با گوشی پادکست بسازیم؟ راهنمای جامع ساخت پادکست با موبایل
هاگیرواگیر پادکستی «ادا و اطواری» نیست. قلمبه‌سلمبه حرف نمی‌زند، موسیقی فاخر پخش نمی‌کند و جملات حکیمانه نمی‌گوید. خط قرمزهای عرفی در این پادکست بی‌اعتبار است و می‌شود به هر موضوعی به دیده‌ی انتقادی نگریست. شاید برخی از ما تجربه‌ی گفت‌وگوهایی بی‌پروا و بی‌پرده را با رفقای نزدیک‌مان داشته باشیم، اما کمتر پیش می‌آید که نظرات‌مان -که چندان همسوی با سلیقه‌ی عمومی نیست- را در جمعی بزرگتر بیان کنیم.
هاگیرواگیر از سد این عفافِ مزخرف عبور می‌کند: میزبانان پادکست برای هم فضای امنی ساخته‌اند که در آن می‌توانند به برداشت‌ها، باورها و نظرات هم تردید و نقد وارد کنند. هدف، گفتگو کردن است و بس.
هاگیرواگیری‌ها به کار محتوایی مسلط‌اند. هر سه میزبان این پادکست با مدیوم‌های مختلف رسانه‌ای آشنا هستند و می‌دانند چطور می‌شود محتوایی جذاب و سرگرم‌کننده، اما توامان مفید و آموزنده بسازند. هم‌نشینی یک نویسنده و منجم، یک مجری و کارشناس و یک عکاس و اینفلوئسر، موجب شده که با محتوایی لذت‌بخش و تأمل‌برانگیز در هاگیرواگیر مواجه شویم.
چه چیزی هاگیرواگیر را شنیدنی می‌کند؟
شنیدن پادکست هاگیرواگیر قرار نیست چیزی به شما یاد بدهد، قرار نیست سر از موضوعی شگرف در بیاورید و بنا نیست به شما بگوید چه‌کاری را چطور انجام دهید. ادعا و حتی بنای‌اش هم بر این نیست. هاگیرواگیر تمرین گفتگو کردن است و برای این تمرین، دست به سمت موضوعات اطراف می‌برد.
به نظر من، محتوای این پادکست ملاط خوبی برای تمرین گوش دادن فعال و تفکر انتقادی است. آدم‌های هاگیرواگیر خود و جامعه‌ی پیرامون را به نقد می کشند، درباره‌ی یکدیگر آزادنه نظر می‌دهند و به بازخورد هم اعتنا می‌کنند. در کنار آن‌که شنیدن و مخاطب این گفت‌وگوها شدن جذاب و دلنشین است، کمک می کند که در جایی از ذهن‌مان، ناخداگاه، بخواهیم که بهتر بشنویم و خوش‌تر تعامل کنیم.
پادکست هاگیرواگیر در تمام اپلیکیشن‌های پادکست در دسترس است و اخیر، تکه‌هایی از پشت صحنه‌های پادکست را در یوتوب هم منتشر می‌کنند. لینک برخی از اپلیکیشن‌های پادکست را در ادامه آورده‌ایم.