علیرضا معتمدی | فیلمنامه نویس و کارگردان | چرا گریه نمی‌کنی؟ در ثنای ناامیدی!

فیلم چرا گریه نمی‌کنی؟ دومین اثر علیرضا معتمدی در مقام کارگردان است. در این اپیزود با او درباره‌ی مفهوم «امید» گفت‌وگو کردم: عنصری که در فیلم‌های‌اش مفقود است، اما بارقه‌هایش را می‌توان در خود او دید!
علیرضا معتمدی کارگردان فیلم چرا گریه نمی‌کنی؟

چرا گریه نمی‌کنی؟ از فیلم‌های موفق سال گذشته‌ی سینمای ایران بود که در سال ۴۰۳ نمایش آن در شبکه‌ی خانگی آغاز شد. فیلمی به نویسندگی، بازیگری و کارگردانی علیرضا معتمدی که تصویر تازه‌ای از مفهوم «امید» را روی صحنه می‌آورد.

برداشت، تکان‌دهنده، نامتداول و البت تا حدودی آزارگر که ممکن که در برخورد اول، چندان خوش‌آیند به‌نظر نیاید. اگر در گرماگرم فیلم، می‌توان با شخصیت‌های مختلف فیلم همزات‌پنداری کرد و خود را جای هرکدام از آن‌ها گذاشت.

چرا گریه نمی‌کنی؟ با همه‌چیز و همه‌کس بر سر عناد است. همه‌ی آن چیزهایی که مایلیم «قطعی» بدانیم را زیر سوال می‌برد. علیرضا معتمدی در این فیلم، که برداشتی آزاد از بخشی از تجارب زیسته‌اش هست، به نحوی، برخود خود را با جهان پیرامون‌اش را به عریان‌ترین شکلِ ممکن نمایش می‌دهد.

در این اپیزود تلاش کردم، شناختِ بهتری از جهان‌بینی سازنده‌ی این اثر پیدا کنم. با علیرضا معتمدی درباره‌ی نحوه‌ی کارش در مقام نویسنده‌ی فیلمنامه گپ زدم و پیرامون امید و امیدواری، گفت‌وگو کردم

پادکست کارگاه کمک می‌کند که مسیر شغلی خود را حرفه‌ای طی کنید و حوزه‌ی منابع انسانی را بهتر بشناسید. با دنبال کردن کارگاه در کست‌باکس، اولین نفری باشید که از انتشار گفتگوی تازه مطلع می‌شوید. راهنمای استفاده از کست باکس

درباره علیرضا معتمدی

علیرضا معتمدی کارگردان فیلم چرا گریه نمی‌کنی؟

علیرضا معتمدی هم‌سن انقلاب است. سال ۵۷ و در شهر اصفهام به‌دنیا آمده و مسیر حرفه‌ای‌اش را در عرصه‌ی روزنامه‌نگاری آغاز کرده. کمی بعدتر به سمت نگارش فیلمنامه روی می‌آورد و در کارنامه‌اش، فیلمنامه نویسی فیلم‌های متعددی همچون روزهای اعتراض، آقای هفت رنگ، متل قو و صحنه‌ی جرم ورد ممنوع به چشم می‌خورد.

علیرضا معتمدی پس از تجربه‌ی چند همکاری با سینمای بدنه، سکوتی چندساله دارد و سپس با فیلم «رضا»، این‌بار نه صرفا در مقام نویسنده، که در نفش بازیگر و کارگردان هم ظاهر می‌شود. رضا و سپس فیلم چرا گریه نمی‌کنی؟ تفاوت‌های بارزی با تجربه‌های پیشین او دارند.

دو فیلم علیرضا معتمدی را می‌توان شکلی کمتر متداول از «خودبیان‌گری» هنرمند دانست که تفاوت‌هایی با فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای دارند. معتمدی بخشی از تجربه‌ی زیسته‌ی خود را دستمایه‌ی روایت‌گری می‌کند. در فیلم رضا، وفاداری بیشتری به اصول روایت و همچنین تجارت زیسته دارد. اما در فیلم چرا گریه نمی‌کنی؟ شکلی تازه از روایت را پیش می‌گیرد. که شاید بتوان به آن صفت «ضد روایت» داد.

چرا گریه نمی‌کنی؟ در جشنواره‌ی فیلم حواشی مختلفی داشت، اما بخش مهمی از منتقدان به آن روی خوش نشان دادند. در اکران عمومی نیز، با وجود تفاوت‌های بارز فیلم با سینمای بدنه، توانست موفقیت نسبی به دست آورد. همینک می‌توان آخرین ساخته‌ی علیرضا معتمدی را روی فیلم‌نت تماشا کرد.

۳.۷/۵ - (۳ امتیاز)
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Total
0
Share