چه نوکارجو باشید و چه متخصصی با چندسال سابقهی کار حرفهای، میتوانید نوع قرارداد کاری خود را انتخاب کنید و در بین انواع قراردادهای کاری گزینهای را برگزینید که بیشترین تطابق را با شرایط زندگیتان دارد.
انواع قرارداد کاری
مستقل از اینکه نوع همکاری شما با سازمان محل کارتان در کدامیک از حالات زیر تعریف میشود، لازم است که حتما قرارداد رسمی همکاری را منعقد کنید. دریافت یک نسخه از قرارداد استخدامی یکی از اولین حقوق شما به عنوان کارمند و یا کارگر است.
مرور و مقایسهی گزینههای زیر به شما کمک میکند که بتواند بهترین و متناسبترین شیوهی کار کردن را با توجه به شرایط زندگی شخصیتان برگزینید.
تمام وقت
اولین نوع از انواع قراردادهای کاری که مرسومیت بیشتری دارد، کار تمام وقت است. در قرارداد کاری تمام وقت شما موظفاید ۱۷۶ ساعت در ماه (۴۴ ساعت در هر هفته) مشغول بهکار باشید. در این نوع همکاری، تعطیلات رسمی موظف به کار نیستید و از مزایای قانون کار نیز به طور کامل بهرهمند خواهید بود.
پاره وقت
قرارداد کاری پاره وقت به شیوهای از همکاری اشاره دارد که زمان آن متناسب با توافق طرفین (کارفرما و کارجو) تعریف میشود. کار پاره وقت میتواند از چند ساعت در هفته تعریف شود و محدودیتی در حداقل و حداکثر آن وجود ندارد.
در قرارداد کار پاره وقت کارفرما موظف است حق بیمه تامین اجتماعی را متناسب با ساعاتی که مشغول بهکار بودهاید، پرداخت کند. همچنین بهرهمندی از سایر مزایای تامین اجتماعی نظیر عیدی و سنوات نیز متناسب با ساعات همکاری لازم به پرداخت است.
مشاوره ای
یکی دیگر از انواع قراردادهای کاری که بیشتر برای افراد با تخصص و تجربهی بالا تعریف میشود، قرارداد مشاوره ای است. بسته به نوع تخصصی که دارید، شرح قرارداد مشاوره شما تعیین میشود.
در قرارداد کاری مشاوره ای شما در حوزهای مشخص به کارفرما مشورت و نظر خود را ارائه میکنید. البته ممکن است خدمات شما از مشاورهی لسانی صرف فراتر رفته و برخی اقدامات را نیز شامل شود.
در قرارداد مشاوره ای درآمد شما میتواند بسته به ساعت کار و یا خروجی مورد تفاوت تعریف و پرداخت شود.
کارآموزی
کارآموزی هم مثل سایر انواع اشتغال دارای نوع مشخصی از قرارداد کاری است و کارفرما باید با پرسنل کارآموز خود به صورت رسمی عقد قرارداد کند. شاید بد نباشد بدانید که در دورهی کارآموزی نیز کارفرما موظف به پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی شماست.
پروژه ای
قرارداد کاری پروژه ای نیز همانطور که از ناماش مشخص است، برای انجام یک پروژهی مشخص منعقد میشود. آنچه در این نوع همکاری اهمیت دارد آن است که باید حدود و اندازهی پروژه به دقت در متن قرارداد ذکر شود. با در نظر گرفتن این مهم، نظرهای احتمالی در دل کار به حداقل میرسد.
معمولا در قراردادهای کاری پروژه ای مسالهی زمان انجام کار به صورت روزانه مطرح نیست و تنها باید خروجی تعریف شده در زمان مشخص به کارفرما تحویل شود. این نوع قرارداد برای فریلنسر ها بیشترین تناسب را دارد.
اگر برایتان شیوهی جذب پروژه فریسلنری جذاب است پیشنهاد میکنیم گفتگو با میلاد ابوعلی عکاس حرفه ای را در کست باکس بشنوید. کست باکس چیست؟
قراردادی
همکاری قراردادی عمدتا به صورت تمام وقت شکل میگیرد و تفاوت محسوسی با نوع قرارداد کاری تمام وقت ندارد. آنچه موجب میشود این مورد یک گزینهی جدا باشد، بازهی توافق اولیهی طرفین برای همکاری است.
در قراردادهای کاری تمام وقت معمولا کارفرما و کارجو برای یک بازهی میانمدت (شش تا ۱۲ ماه) با هم توافق میکنند. اما در بازهی همکاری قراردادی، این بازه ممکن است یک تا سه ماهه تعریف شود.
دورکاری
دورکاری میتوانید در هر یک از قالبهای قراردادی فوق تعریف شود. با این شرط که در محل کار کارفرما انجام نشود.
شرایط استعفا در هرکدام از انواع همکاری و قرارداد کاری میبایست مشخص شود. به طور معمول لازم است که یک ماه پیش از اتمام همکاری سازمان محل کار را مطلع کنید. این بازهی زمانی و همینطور شرایط آن میتواند میان طرفین طرح و به توافق برسد.
با سلام
من در شرکتی مشغول به کارم که روزانه ۹ ساعت و ۲۰ دقیقه مجبور به کار کردن هستم که در هفته می شود ۴۶ ساعت و ۴۰ دقیقه.در ضمن مرخصی در ماه ۱۸ ساعت تعیین شده است.
برای حل مشکل چگونه باید اقدام کنم؟