دوستانی دارم که از هر چندی عکسهاشان در ماراتون شهرهای مختلف را به اشتراک میگذارند. آخریاش همین ماراتون برلین که حسین هم در آن بود. پیشتر و در گفتوگو با حمید اعتمادی دربارهی دویدن و کارکردهایش اپیزودی ساختم. حالا و در این اپیزود با همبنیانگذار دیگر تهران کلاب یعنی موعود توکلی پیرامون همان موضوع، اما منظری دیگر صحبت کردم.
همانطور که در معرفی کوتاه این برگه نوشتم، نسبت به رشد فزایندهی دویدن، حداقل به مشاهدهی شخصیام، مشکوکم. دقیقتر بگویم که نسبت به رشد فزاینده و مقطعی هر پدیدهای مشکوکم و دلم میخواهد دلایلش را بهتر بفهمم. با موعود توکلی از این تشکیک گفتم و از او خواستم که دلایل و مشاهدات خودش را، که بیشک از من دقیقتر و نزدیکتر به اشتراک بگذارد تا با هم، پاسخی برای این پرسش پیدا کنیم که «چرا دویدن به یک ترند تبدیل شده است»
واضح است که نگاهِ نقادانه به موضوعی به معنای نفی آن نیست و هدف، فهمِ دقیقتر و بهتر است. چه بسا همین رویکرد، کمک کند اقبالِ پدیدهای که اتفاقا سراپا حسن و فایده است، بیشتر شود.
بخش دیگری از گفتوگو با موعود توکلی به ماراتونهای دویدن اختصاص یافت و او از کارکردهای مفصلشان برای شهرها گفت. از فواید اجتماعی و اقتصادی گرفته تا سیاسی. همچنین پیرامون محدودیتهایی که در برگزار مسابقات دویدن شهری پیش رویشان بوده گفت و بخشی از ماراتونِ برگزاری مسابقه بزرگ آزادی را شرح داد.
