مهارت همدلی از آن دست مهارت‌های نرمی است که نه تنها در محیط کار که در محیط‌های شغلی نیست به شدت به آن نیاز داریم. اینکه بتوانیم با آدم‌های مختلف، صرف نظر از رویکردشان همدلی کنیم و به معنای واقع کلمه درک‌شان کنیم، توانایی مهمی‌ست که بسیاری از ما از آن بهره‌مند نیستیم.
همدلی چیست؟
بخش زیادی از تعاملات ما در محیط‌های کاری، به موضوعاتی اختصاص می‌یابند که الزاما ارتباط مستقیمی به کار و حرفه‌مان نداریم. ما در یک محیط «انسانی» در کنار همکاران خود، مجموعه‌ی متنوعی از ارتباطات را حول موضوعات مختلف پدید می‌آوریم که تجمیع آن‌هاا، ذهنیتی را از دیگران در نظر ما و بالعکس پدید می‌آورد.
هر نظری، بازخوردی و یا واکنشی به گفتار همکاران‌مان، بدون آن‌که الزاما بدانیم، نظر و تصویری که از ما در نظر دارند را تغییر داده و شکل می‌دهد.
مهارت همدلی به بیانی ساده یعنی تلاشی صمیمی و واقعی برای آن‌که بتوانیم به نهایت درک ممکن از دیگران دست یابیم. اینکه بتوانیم خود را در جای آن‌ها گذاشته و از زاویه‌ی دیدن آن‌ها به موضوعات و شرایط پیرامون نگاه کنیم، کمک می‌کند که فهم بهتری از مواضع‌شان پیدا کنیم.
همدلی به معنای «فهماندن» نیست، بلکه تماما به معنای فهمیدن است. در یک تعامل همدلانه، به دنبال آنیم که نهایت صمیمیت را با همکار و یا فرد مقابل پدید آوریم.
همچنین بخوانید: مهارت سخنرانی عمومی | چگونه در مقابل دیگران بدون استرس سخنرانی کنیم؟
همدلی بیشتر از هر پارامتر دیگری می‌تواند ارتباطات بینافردی را بهبود بخشد و تعاملاتی روان‌تر برای‌مان به ارمغان آورد.
همدلی را می‌تواند نقطه‌ی مقابل «فردگرایی» دانست. در رویکرد خودمحور، ما نسبت به آدم‌های غیر و پیرامون‌مان توجه حداقلی داریم و تمام خواست و نیت‌مان آن است که مطلوب خود را به دیگران منتقل کنیم. حال در یک تعاملی که بر مبنای همدلی بنا نهاده شده باشد، ما همه‌ی تلاش خود را به کار می‌بندیم که به فهمی عمیق‌تر ودقیق‌تر از آدم‌های غیر دست پیدا کنیم.
چگونه مهارت همدلی را در خود بپروانیم؟
مهارت همدلی نیز همچون سایر مهارت های نرم نیازمند تمرین و ممارست است و نمی‌تواند روشی را پیش گرفت که در کوتاه‌مدت به آن مهارت مسلط شد. پیشنهادها و تمرین‌های زیر می‌توانند در میان‌مدت به سمت بلندمدت شما را در این عرصه توانمندتر کنند.
فضایی امن پدید آورید
مهارت همدلی را می‌تواند «ایجاد امنیت در تعامل» نیز تعریف کرد. هرچقدر بتوانید مخاطب خود را از نگرانی‌های ناشی از قضاوت‌های احتمالی خود بیشتر برهانید، فضای بازتری را برای گفت‌وگوی اثربخش‌تر فراهم کرده‌اید. در تعاملات کاری، در بسیاری از موارد، اعلام صریح نظر برای‌مان ممکن نیست و ترجیح می‌دهیم اصل منظور و نیت‌مان را در لفافه بیان کنیم.
اگر کمی در این رویکرد دقیق‌تر شویم، در می‌یابیم که علت این رویکرد آن است که نگران قضاوت‌های احتمالی سایرین هستیم. هراس اینکه بر اساس نظر صادقانه‌ی ما چه برداشتی در ذهن دیگران حاصل می‌شود، موجبی را فراهم می‌آورد که بسیاری از موارد را بیان نکنیم.
به سهم خود، تلاش کنید برای آدم‌هایی که با شما در ارتباط‌اند، این فضا را شکسته و به ایشان اطمینان دهید که گفت‌وگوهای‌شان عاملی برای قضاوت‌های احتمالی نخواهد شد.
همیشه منتقد نباشید
نقد دیگران و رد نظرات‌شان، موجب می‌شود که فاصله پدیدار شده و سهولت در تعامل از بین برود. البته این بدان معنا نیست که نباید با نظری که با آن مخالفت دارید، به دروغ موافق باشید. این تمرین در عمل بیانگر آن است که سعی کنید از خود، تصویر فردی منتقد در ذهن طرف مقابل ایجاد نکنید.
وقتی دیگری را با نقدی مواجه می‌کنید، به شکلی کاملا غریضی در او حالتی تدافعی پدید می‌آورید. مطلوب و لازم آن است که بتوانید برای جلوگیری از این موضع، به او نشان دهید که با بخش و یا بخش‌هایی از گفتمان او موافقید و تنها روی برخی جزئیات هم‌نظر نیستید.
شنونده بودن را تمرین کنید
همانطور که در مهارت گوش دادن فعال به تفصیل به آن پرداختیم، شنیدن صدای طرف مقابل، بخش مهمی از یک فرایند ارتباطی سالم و کارا خواهد بود. هرچقدر تلاش کنید که شنونده‌ی بهتری باشید، امکان رسیدن به درک متقابل نیز بیشتر می‌شود.
